Welkom

Knubbe en ik, heten jullie welkom op onze zedenleerblog. Hier vind je meer info over wat we allemaal doen tijdens onze zedenleermomenten. Neem geregeld een kijkje voor de laatste nieuwtjes.

Veel kijk- en leesplezier,
Julchen & Knubbe


donderdag 20 december 2012

Knubbe viert Kerst... of niet?

Knubbe is deze week ook nog thuis gebleven omdat hij nog ziek is. Hij wou graag zelf vertellen over het Joelfeest, maar heeft me gevraagd om het in zijn plaats te doen.
 
Het is koud buiten en het heeft zelfs al gesneeuwd. Knubbe vindt het nu echt wel winter worden. Tijdens het wandelen met mama zag hij in de straten overal lichtjes hangen en er speelde vrolijke muziek. Wat een gezellige tijd!
Mama vindt het tijd om een kerstboom in huis te halen en Knubbe mag Froezel uitnodigen om hem mee te helpen versieren. Dat is fijn! Wat een geweldige mama heeft hij toch…
Froezel en Knubbe halen de kerstballen en slingers voorzichtig uit de doos.
“Hé,” zegt Froezel plots, “Hebben jullie geen kerststalletje om onder de boom te zetten?”
Knubbe kijkt haar vragend aan. “Waarvoor heb je dat nodig?”
“Mama zegt dat het kerstfeest eigenlijk een soort verjaardag is. Op die dag is Jezus geboren in een klein stalletje en dat vieren we met kerst.” legt Froezel uit.
 
Knubbe raakt er een beetje van in de war. Hij zit in zedenleer en daar geloven ze niet in Jezus en God. Waarom zouden ze de verjaardag vieren van iemand die niet bestaat?
 
Mama komt de woonkamer binnen met zelfgebakken koekjes en heerlijke chocolademelk.
Ze gaan met z’n allen gezellig in de zetel zitten en mama vertelt een verhaal. Een verhaal over Joel…
“Hebben jullie al gemerkt dat het in de winter zo vlug donker wordt ’s avonds?” vraagt ze aan de vriendjes. Inderdaad, denkt Knubbe, het lijkt wel of de zon op vakantie gaat in de winter!
“Heel lang geleden wisten de mensen niet goed hoe dat kwam. Doordat er zo weinig licht was en het zo koud was, groeide er heel weinig eten en de bomen verloren al hun blaadjes. Behalve de naaldbomen zoals de spar en de den.” “Hé, de kerstboom is ook een spar!” merkt Froezel plots op.
“Goed gezien,” zegt mama, “Doordat die bomen groen bleven hadden de mensen toch hoop dat het nog wel goed zou komen na de koude winter. En elk jaar rond eind december kwam er inderdaad een beetje verandering. Het bleef steeds een stukje langer licht overdag.”
Knubbe hoopt dat het gauw eind december zal zijn dan, want hij vindt het donker helemaal niet zo fijn.

“Dat moest natuurlijk gevierd worden. Mensen zongen, juichten en joelden dat het een lieve lust was!” vertelt mama. “Daarom noemden ze het Joelfeest.”
 
Nu is het Froezels beurt om even in de war te zijn. “Toch toevallig dat wij op hetzelfde moment Jezus’ verjaardag vieren,” merkt ze op.
Mama schenkt haar chocolademelk nog even bij voor ze verder vertelt. “Voor gelovige mensen brengt Jezus licht en warmte in hun leven, dus is het niet zo heel vreemd dat zij tijdens het feest van het licht, hun eigen licht vieren.”
Knubbe en Froezel beginnen het stilletjes aan een beetje te snappen.
“Dus we vieren allemaal feest, of we nu in zedenleer of in godsdienst zitten, maar de reden van ons feest is gewoon een beetje anders!” roept Knubbe. “Dat hebben jullie helemaal goed begrepen,” zegt mama fier.


Knubbe en ik wensen jullie allemaal prettige feesten en een gelukkig nieuwjaar!


vrijdag 14 december 2012

Ik ben lekker stout (1ste leerjaar)

We lezen het gedichtje 'Ik ben lekker stout' en beelden het uit.

Nadien stel ik vraagjes: wat vind je van het gedicht? Heb jij ook al eens 'zo' gedaan? Wil je weel eens iets doen wat de juf/meester/je ouders eigenlijk niet willen? Geef een voorbeeld...

Ik ben lekker stout

Ik wil niet meer, ik wil niet meer!
Ik wil geen handjes geven!
Ik wil niet zeggen elke keer:
jawel mevrouw, jawel meneer...
nee, nooit meer in m'n leven!
Ik hou m'n handen op m'n rug
en ik zeg lekker niks terug!

Ik wil geen vieze havermout,
ik wil geen tandjes poetsen!
'k Wil lekker knoeien met het zout,
ik wil niet aardig zijn, maar stout
en van de leuning roetsen
en schipbreuk spelen en in de teil
ein ik wil spugen op het zeil!

En heel hard stampen in een plas
en dan m'n tong uitsteken
en morsen op m'n nieuwe jas
en ik wil overmorgen pas
weer met twee woorden spreken!

Gekkebekkentrekkenspel (1ste leerjaar en 2de graad)

Iedereen is anders. Iedereen is uniek. We moeten de ander aanvaarden en respecteren zoals ze zijn. Iemand uitlachen is niet cool, maar samen gek doen en plezier maken is vet cool.

Jezelf niet altijd te serieus nemen en af en toe eens lekker gek doen moet kunnen. Voor de ene lukt dit al wat makkelijker dan voor de andere. We testen hoe moeilijk of gemakkelijk we het wel vinden om er anders uit te zien tijdens ons gekkebekkentrekkenganzenbordspel:




Zelgemaakt speelgoed (deel 635) (2de leerjaar)

Na veel ontwerpen, knippen, plakken, snijden, lijmen, hersnijden, herlijmen, tekenen, hertekenen, lachen, mopperen, denken, zweten, oefenritten,... zijn ze eindelijk klaar: de supercoolesnellekrachtigestoereunieke auto's van onze jonge ontwerpers.

We zijn er alledrie bijzonder trots op en terecht. Hier kan geen enkele gekochte speelgoedauto aan tippen. En deze hebben ons zo goed als niets gekost!

Eens ze plaatsnamen achter het stuur, ontpopten ze zich al gauw tot rasechte autopiloten:




21-12-2012 (3de graad)

Is het einde nabij? Moeten wij ons zorgen maken? Is het volgende week vrijdag afgelopen? Waarom geloven sommige mensen toch dat de wereld gaat vergaan?

Moeten we zomaar alles geloven wat we horen? Het is belangrijk om zelf je eigen mening te vormen door je te informeren. Bekijk alle kanten van het verhaal en beslis dan pas wat je wil geloven.

Waardoor wordt onze aarde wel bedreigt? Opwarming van de aarde door o.a. uitlaatgassen; uitputting van grondstoffen; ...

De wereld zal niet vergaan volgende week, maar er moet wel iets veranderen. We moeten anders beginnen leven: minder energie verbruiken (door bvb. ons vaker met het openbaar vervoer, per fiets of te voet te verplaatsen), meer verdraagzaamheid, solidariteit, minder verspilling, ...

Bitter of beter? (3de graad)

Soms zie je het niet meer zitten en denk je dat het nooit meer goed komt. Dat je verdriet niet overgaat, of dat je die foute beslissing nooit te boven komt. Soms vergeten we dat we een sterke wil hebben en veel kunnen verdragen (ook al lijkt het soms niet zo). Geloof in jezelf en in de kracht die je in je hebt.

Lukt het je niet alleen? Vraag dan om hulp aan je ouders, vrienden, familie, leerkrachten,.... Dit is geen teken van zwakte, maar juist van sterkte.

Hoe ga jij een probleem aanpakken? Blijf je bij de pakken zitten of ga je uitpakken?

We bekijken samen onderstaand filmpje over een man die geboren werd met een blijkbaar onoverkomelijk probleem. Hij overwon en werd niet bitter, maar beter. Hij vond kracht bij God en wij respecteren zijn beslissing. Wij leren om deze kracht in onszelf te vinden.





donderdag 13 december 2012

Vertraging

Knubbe is al een paar dagen ziek, dus is de update een beetje uitgesteld. Tegen vanavond kan je meer lezen over onze laatste avonturen. Onze excuses voor het ongemak.

Knubbe & Julchen